Zamek Bolczów (Janowice Wielkie)
: śr sie 19, 2015 11:01 pm
Posiadłość rycerskiego rodu Boliców (Bolczów lub Bolców). Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1375 r. Został wzniesiony na skalistym występie, górującym nad doliną Janówki. Przy jego budowie wykorzystano liczne tu, sięgające nieraz wysokości 20 m skałki granitowe.
Zamek początkowo niewielki z czworokątną basztą i wydrążoną po środku dziedzińca cysterną stał się w okresie wojen husyckich (1419-1434 r.) jednym z bastionów ruchu husyckiego na Śląsku. W 1433 r. był oblegany przez zbrojną wyprawę mieszczan świdnickich, został zdobyty i zburzony. Odbudowano go w końcu XV w i znacznie poszerzono, m.in. o tzw. wielki dziedziniec, otoczony wysokim murem obronnym z basztą bramną.
W latach 1537-1543 zamek należał do Justusa Decjusza, sekretarza króla Zygmunta Starego. W tym czasie zamek został ponownie przebudowany w stylu renesansowym, otoczono go fortyfikacjami i suchą fosą, której resztki zachowały się do dziś, oraz dobudowano basteje bramną.
W czasie wojny 30-letniej zamek został obsadzony wojskami cesarskimi i jak głosi legenda wskutek zdrady został opanowany przez Szwedów. Ich dziełem było wzniecenie w 1645 r. pożaru, który strawił drewnianą zabudowę, obracając zamek w zgliszcza.
W okresie międzywojennym mieściła się tu przez jakiś czas gospoda. Obecnie znajduje się w trwale zabezpieczonej ruinie.
Źródło: tablica informacyjna przy zamku
Zamek początkowo niewielki z czworokątną basztą i wydrążoną po środku dziedzińca cysterną stał się w okresie wojen husyckich (1419-1434 r.) jednym z bastionów ruchu husyckiego na Śląsku. W 1433 r. był oblegany przez zbrojną wyprawę mieszczan świdnickich, został zdobyty i zburzony. Odbudowano go w końcu XV w i znacznie poszerzono, m.in. o tzw. wielki dziedziniec, otoczony wysokim murem obronnym z basztą bramną.
W latach 1537-1543 zamek należał do Justusa Decjusza, sekretarza króla Zygmunta Starego. W tym czasie zamek został ponownie przebudowany w stylu renesansowym, otoczono go fortyfikacjami i suchą fosą, której resztki zachowały się do dziś, oraz dobudowano basteje bramną.
W czasie wojny 30-letniej zamek został obsadzony wojskami cesarskimi i jak głosi legenda wskutek zdrady został opanowany przez Szwedów. Ich dziełem było wzniecenie w 1645 r. pożaru, który strawił drewnianą zabudowę, obracając zamek w zgliszcza.
W okresie międzywojennym mieściła się tu przez jakiś czas gospoda. Obecnie znajduje się w trwale zabezpieczonej ruinie.
Źródło: tablica informacyjna przy zamku