Kamienica Hermana Konstadta - Łódź Piotrkowska 53

[Margos]

Kamienica Hermana Konstadta - znajduje się w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 53.
Eklektyczna kamienica powstała w 1885 roku, według projektu Juliusza Adolfa Junga.
Charakterystycznym elementem kamienicy Hermana Konstadta jest wykusz nad bramą, którego dźwigają dwaj atlanci. Na wyższych kondygnacjach umieszczono kariatydy.

Herman Konstadt ;Urodził się w Sieradzu w żydowskiej rodzinie kupieckiej. W latach 50. XIX wieku przeniósł się do Łodzi. Tam ożenił się z Miną Dobrzyńską, córką kupca włocławskiego, z którą nigdy jednak nie miał dzieci. Wspólnie z kupcem Jakubem Dobranickim założył dom handlowy J. Dobranicki i H. Konstadt. Przy ulicy Nowomiejskiej zbudował budynek, który mieścił dom handlowy, mieszkania właścicieli, a nawet ręczną tkalnię, w której zatrudniono na krótko kilkudziesięciu pracowników. W 1883 roku ze spółki wystąpił Dobranicki.
W latach 80. Konstadt zaliczał się już do najbogatszych ludzi w Łodzi. Nagromadzony kapitał częściowo lokował w nieruchomościach. Przy ulicy Piotrkowskiej 53 kupił zabudowaną posesję za 40 tysięcy rubli. Stał tam drewniany, parterowy dom, za którym ciągnął się pas zieleni. Ten pas zieleni nowy właściciel przekształcił w ogród, a od strony ulicy Piotrkowskiej wybudował dwupiętrowy dom z mansardą, wykuszem i bogatą dekoracją architektoniczną. Tutaj przeniósł swoją firmę handlową z ulicy Nowomiejskiej, gdzie należącą do niego połowę nieruchomości sprzedał po rozwiązaniu spółki z Dobranickim. Swojej rezydencji przy ulicy Piotrkowskiej nie zajmował sam, część pomieszczeń wydzierżawiał różnym firmom handlowym i spółkom.
W latach 70. jako przedstawiciel łódzkiej gminy żydowskiej włączył się w organizację ogólnołódzkiego Komitetu Wsparcia Biednych, który po kilku latach przekształcił się w Łódzkie Chrześcijańskie Towarzystwo Dobroczynności. Konstadt podejmował również własne inicjatywy. W 1890 roku ofiarował gminie żydowskiej nieruchomość wraz z dwupiętrowym domem przy ulicy Średniej 54 (obecnie ulica Pomorska). Był on usytuowany między szkołą Jarocińskich a szpitalem Poznańskich przy Nowotargowej (obecnie ulica Sterlinga). Tak powstał przytułek dla biednych, starców i kalek. Zawiązała się fundacja Dom ubogich, która miała pieczę nad domem i finansami. Oprócz Konstadta w zarządzie znaleźli się także Izrael Poznański, Szaja Rosenblatt, Salomon Barciński, Maksymilian Goldfeder, Jakub Hertz i inni.
Działał w komitecie społecznym, który sprawował opiekę nad ambulatorium przy łódzkim oddziale Rosyjskiego Czerwonego Krzyża, które było przeznaczone dla robotników małych i średnich fabryk. Wspierał finansowo Leonię i Izraela Poznańskich, którzy budowali duży szpital przy ulicy Targowej 1/3 (obecnie ulica Sterlinga). Przekazał znaczne sumy na budowę Wielkiej Synagogi i soboru św. Aleksandra Newskiego.
Należał do członków założycieli Towarzystwa Kredytowego miasta Łodzi i Banku Handlowego. Był zastępcą członka Rady Miejskiej i następnie radnym honorowym oraz kuratorem łódzkich szkół żydowskich. Był kuratorem dwuklasowej męskiej szkoły elementarnej dla dzieci wyznania mojżeszowego. Była to szkoła powszechna nr 1, mieszcząca się początkowo w dzierżawionym lokalu przy ulicy św. Jakuba. Dzięki finansowej pomocy Konstadta przeprowadziła się wkrótce do nowej siedziby przy ulicy Solnej. Tutaj z własnych środków Konstadt wybudował salę gimnastyczną i przez kilkanaście lat płacił pensje nauczycielom gimnastyki i śpiewu. Zabiegał o utworzenie żeńskiej szkoły elementarnej, a kiedy powstała, przez dwa lata utrzymywał ją ze swoich środków.
Herman Konstadt zmarł w 1895 roku w wieku 70 lat. Wcześniej u notariusza sporządził testament, w którym rozporządził swoim majątkiem. Unieruchomił go w taki sposób, by stał się on funduszem wieczystym (Fundacja im. Hermana i Miny małżonków Konstadtów), z którego tylko dochody, to jest procenty, mają być obracane na cele przez niego wskazane. Szkoła przy ulicy Solnej dostała nową siedzibę przy ulicy Zawadzkiej 42 (obecnie ulica Próchnika) i należała do wyróżniających się szkół w Łodzi. Konstadt spoczywa na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi, w grobowcu rodzinnym. Pomnik ufundowała jego żona Mina, która również tutaj została pochowana. Grobowiec według projektu Antoniego Urbanowskiego wzniesiony jest z czarnego granitu, okalają go toskańskie kolumny, a na płycie centralnej zachował się czytelny napis - Grób Hermana i Miny małżonków Konstadtów. Konstadt był kawalerem orderu Świętej Anny i orderu Świętego Stanisława.

Źródło :wikipedia

[trobal]

Margos a masz może ujęcie pod kątem tego wykusza? Pytałem już Cię o to na gg ale chyba Ci rozwaliło połączenie jak pisałem.